-
1 λάμπω
(αόρ. έλαμψα) αμετ.1) светить(ся); 2) прям., перен. сверкать, сиять, блестеть; сверкать чистотой;λάμπω από χαρά — сиять от радости;
3) блистать (красотой и т. п.);λάμπω διά τού πνεύματος μου — блистать умом;
λάμπω από υγεία — блистать здоровьем;
§ λάμπω διά της απουσίας μου — блистать отсутствием;
έλαμψε η αλήθεια истина восторжествовала -
2 απουσία
η1) отсутствие; отлучка;στην απουσία — или εν απουσία (μου) — заочно, в (моё) отсутствие;
λάμπω διά της απουσίας — блистать своим отсутствием;
2) прогул, пропуск, неявка;κάμνω ( — или έχω) πολλές απουσίες — часто прогуливать;
3) недостаток, отсутствие (чего-л.) -
3 διαλαμπω
1) светиться, просвечивать(διά τινος Arst.; ἀστραπέ διαλάμψασα τῆς ψυχῆς Plut.)
2) блистать, отличаться(ἐν ταῖς ῥητορείαις Isocr.; ἐν τοῖς ὀλίγοις Arst.)
3) (рас)светать(ἕως διέλαμψεν ἡμέρα Arph.)
ἤδη διαλάμποντος Plut. — когда уже светало
См. также в других словарях:
λάμπω — (AM λάμπω) 1. εκπέμπω λάμψη, ακτινοβολώ, φέγγω (α. «ο ήλιος λάμπει αυτή την ώρα» β. «όλα τα κουζινικά έλαμψαν μετά το γυάλισμα» γ. «τῆλε δὲ χαλκὸς λάμφ ὥς τε στεροπή», Ομ. Ιλ. δ. «λύχνος τῷ πυρὶ λαμπόμενος», Λουκιαν.) 2. (για το πρόσωπο, για την… … Dictionary of Greek
σπινθηριστής — Ηλεκτρική διάταξη παραγωγής σπινθήρων. Αποτελείται βασικά από δύο ηλεκτρόδια, συνήθως μορφής ακίδας, μεταξύ των οποίων εκσπά ηλεκτρικός σπινθήρας, όταν η ηλεκτρική τάση που εφαρμόζεται σ’ αυτά υπερβεί μια ορισμένη τιμή, εξαρτώμενη από την… … Dictionary of Greek
δήλος — Μικρό (μέγιστο μήκος 6 χλμ., μέγιστο πλάτος 1,3 χλμ.) άγονο νησί, που βρίσκεται σχεδόν στο κέντρο των Κυκλάδων (6 μίλια από τη Μύκονο). Ο παράλιος ομώνυμος οικισμός (14 κάτ., υπάλληλοι της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας) υπάγεται διοικητικά στον δήμο… … Dictionary of Greek
μέροψ — Μυθολογικό πρόσωπο. Σύμφωνα με την παράδοση, ήταν γιος του Τριόπα ή του Ύαντα. Βασίλευε στο νησί της Κω, το οποίο ονομαζόταν Μερόπη από το όνομά του, αλλά και Κως από την κόρη του. Παιδιά του ήταν επίσης η Ηπιόνη, γυναίκα του Ασκληπιού, και ο… … Dictionary of Greek
φλέγω — ΝΜΑ 1. καίω με φλόγα, φλογίζω, πυρπολώ («φλέγον ἀκτῖσιν ἥλιος χθόνα», Αισχύλ.) 2. μτφ. εξάπτω, διεγείρω, ανάβω (α. «τόν φλέγει η επιθυμία του» β. «Ἄρεα... ὅς... φλέγει με», Σοφ.) νεοελλ. 1. μέσ. φλέγομαι μτφ. α) κατέχομαι από ζήλο ή από έντονη… … Dictionary of Greek
χολή — Προϊόν της έκκρισης του ήπατος, που προορίζεται να διευκολύνει τη λειτουργία της πέψης, στο έντερο. Σχηματίζεται κατά μεγάλο μέρος στα ηπατικά κύτταρα και, διαμέσου των χοληφόρων τριχοειδών, που βρίσκονται στο ηπατικό λοβίο, περνά τους χοληφόρους … Dictionary of Greek
Ζευς — Η κορυφαία θεότητα στο αρχαίο ελληνικό πάνθεον. Βλ. λ. Δίας. (Αστρον.) Πλανήτης του ηλιακού συστήματος. Βλ. λ. Δίας (Αστρον.). * * * και Δίας, ο (AM Ζεύς, Διός) 1. (στην αρχαία Ελλάδα) βασιλιάς και πατέρας θεών και ανθρώπων, θεός τού ουρανού και… … Dictionary of Greek
Μαίρα — Όνομα μυθολογικών προσώπων. 1. Ηρωίδα της Αρκαδίας. Σύμφωνα με την παράδοση, ήταν κόρη του Άτλαντα και σύζυγος του Τεγεάτη, ενώ από τον γάμο της απέκτησε δύο γιους, τον Λειμώνα και τον Σκέφρο. Σύμφωνα με τον Παυσανία, ο τάφος της βρισκόταν στην… … Dictionary of Greek
χλεύη — η, ΝΜΑ χλευασμός, εμπαιγμός (α. «έγινε αντικείμενο χλεύης» β. «οὐ θαύματος ἀλλά χλεύης καὶ γέλωτος ἄξια», Ηρωδιαν.) μσν. απάτη («διὰ χλεύης τινὸς ἐπορνεύθη», Μαλάλ. Ι). [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Η λ. χλεύη θα μπορούσε πιθ. να αναχθεί στην ΙΕ ρίζα … Dictionary of Greek
